Yine sus pus olmuş önümde,
Ölü taklidi yapıyor aşk.
Yemiyor, içmiyor, kımıldamıyor.
Göğsüne bastırıyorum bir gayret,
Kalbini dinliyorum telaşla,
Atmıyor.
Yine ölü taklidi yapıyor aşk,
Annemin yaptığı gibi çocukluğumda...
Sarsıyorum, üstüne kapanıyorum, ağlıyorum
“Ölme!” diyorum.
Gıdıklıyorum ayak altlarından,
Gülmüyor.
Yine ölü taklidi yapıyor aşk,
Aklınca bu yolla ceza veriyor.
Beni biliyor, "saftır o" diyor, pusuda bekliyor,
Belli etmeden kıs kıs gülüyor.
Bu kez mezar kazıyorum ardından,
Bilmiyor. |
